Yangın algılama sistemlerini oluşturan öğeler üçe ayrılır.
 
Giriş cihazları : Sensör , dedektör, buton gibi gelen uyarıları algılayan elemanlardır.
Değerlendirme ünitesi: Giriş cihazlarından gelen sinyalleri toplayan, gerekli uyarıları yapan ve çıkış ünitelerini kontrol eden yangın algılama panelleridir.
Çıkış cihazları: Sesli ve ışıklı uyarı cihazları, başka aletleri kontrol etmeyi sağlayan cihazlar, telefonla haber iletme cihazları ve anons kontrol cihazları gibi cihazlardır.
 
     Yangın algılama sistemleri, değerlendirme ünitesinin teknolojisine göre sınıflandırılırlar.
 
1.Konvansiyonel Sistemler
 
     Bu sistemde kullanılan tüm giriş elemanları (Dedektör, buton vs.) “iki konumlu” cihazlardır. Bu elemanlar bir uyarı hissedene kadar “Normal” konumunda durur. Uyarının algılanması ile “Alarm” konumuna geçerler.
 
     Konvansiyonel panel giriş elemanlarından gelen uyarıları tek tek değerlendiremez, bir hat üzerindeki her hangi bir giriş elemanı alarm durumuna geçtiğinde bütün hat alarm durumuna geçer ve alarmın geldiği yerin bulunması zorlaşır, bu yüzden elemanlar “zon”lar oluşturacak şekilde gruplanır ve her bir zon panele ayrı ayrı bağlanır. Dolayısıyla her hangi bir dedektör alarm konumuna geçtiğinde panelde o dedektörün bulunduğu zon alarm verir. Uygulamada bir zonda, bina mimarisine göre değişmekle ortalama 20 kadar giriş elemanı aşmamakta fayda vardır. 
 
2.Adresli sistemler 
 
     Bu sistemlerde kullanılan tüm elemanlar panelle iletişim kurabilme özelliğine sahiptir. Bu haberleşme sırasında elemanlar kendini özel bir kodla “adresle” tanıtır. Panel bütün elemanlarla tek tek haberleşerek durumları hakkında bilgi alır. Bu sayede yangın uyarısı geldiğinde panelde yangının kesin yeri belirlenebilir ve yangına müdahale hızlanır. Her dedektörün adresi olduğu için kablaj sırasında zonlama yapılması gerekmemektedir. Eğer zonlama isteniyorsa bunu panel programıyla yapılabilir. Hat başına konulabilecek eleman sayısı markadan markaya değişmektedir. (Örneğin Honeywell panellerde 99 dedektör, 99 modüldür) Bu tip panellerde adresleme nedeniyle arızanın yerini de saptamak kolaydır. Bu panellere gerektiği takdirde konvansiyonel elemanlar da özel adresleme modülleri sayesinde bağlanabilir. Bu tür paneller artık pek kullanılmamaktadır.
 
3.Analog adresli sistemler
 
     Hem konvansiyonel sistemlerde hem de adresli sistemlerde dedektörler panele sadece normal ya da alarm durumunda olduklarını bildirirler. Teknolojinin gelişmesiyle dedektörler panelle kurdukları iletişim sırasında adresinin yanında o anda ölçtükleri duman/sıcaklık miktarını panele bildirmektedirler. Panel, her dedektör için ölçülen değerin tehlike sınırını aşıp aşmadığını, belirlenen eşik seviyesi ile karşılaştıralarak karar verir. Bu özelliklerinden dolayı analog adresli sistemlerde dedektör için sensör terimi de kullanılmaktadır.
 
     Analog adresli sistemlerde her bir dedektör için ayrı ayrı eşik seviyesi tanımlamak mümkündür. Bu sayede daha tozlu ortamlardaki yanlış alarmları önlemek amacıyla daha düşük, bilgi işlem odaları gibi temiz bölgelerde yangını daha çabuk algılamak amacıyla yüksek hassasiyet seçilebilir. Ayrıca binanın boş olduğu saatlerde sistem hassasiyetini yükseltmek mümkündür. Ayrıca ölçülen duman seviyesi alarm seviyesine ulaşmadan önce bir ön alarm uyarısı almak mümkündür.
 
     Tüm duman dedektörleri zaman içinde ortamdaki toz nedeniyle pislenmekte ve yanlış alarmlara sebebiyet vermemesi için periyodik bakımının yapılması gerekmektedir. Çok sayıda dedektör bulunan binalarda bu periyodik bakım sorun olmaktadır. Analog adresli sistem panellerinin ölçülen değeri takip etmesi sayesinde pislenen dedektörler için bir bakım uyarısı almak mümkündür. Bütün dedektörleri temizlemek yerine sadece bakım uyarısı alınan dedektörleri temizlemek işletmeciye kolaylıklar sağlamaktadır.
 
4.Kablosuz Sistemler
 
      Bu tür sistemlerde dedektörlerle panel arasındaki iletişim ufak bir verici ile sağlanmaktadır. Dedektörlerde güç kaynağı olarak pil kullanılması zorunludur.